In 816 gaf paus Stefanus V opdracht aan alle bisschoppen dat zij in hun bisdom voor de hulpbehoevende medemens een armenhuis moesten stichten.
Eeuwen later namen vrome particulieren de taak van het verzorgen over en kregen armen, weduwen, bejaarden, zieken en soms ook pelgrims door de eeuwen heen onderdak in een zogenaamd gasthuis, waarbij liefdadigheid voorop diende te staan.
Ook Groningen kent al sinds enkele eeuwen een aantal gasthuizen.
De Cremersstichting is ontstaan op 5 april 2013 door het samengaan van de Stichting Cremersfonds en Martinus-Cremersstichting. Beide stichtingen kennen een lange geschiedenis.
De Stichting Cremersfonds
Het Cremersfonds is gesticht door Mr. Jacobus Joannes Cremers, lid van de Eerste kamer der Staten Generaal, en diens echtgenote mevr. Joanna Wilhelmina Gerardina Cremers-Cremers op 5 maart 1882.
“ Ik vermaak aan de Roomsch Catholieke Gemeente of Parochie van den H.Martinus te Groningen Eenhonderd duizend gulden, verlang dat dit geld afzonderlijk worde gehouden en beheerd door het Parochieel Kerkbestuur en het Parochieel Armbestuur gezamenlijk. “
De stichting heeft ten doel het beheer en instandhouden van het aan haar toebehorend vermogen ter verwezenlijking van het door de stichters gesteld doel om de inkomsten van het vermogen te besteden aan maatschappelijk onderwijs en stoffelijke ondersteuning. Het bestuur bepaalt de wijze en de mate van deze besteding.
Op 11 juli 1890 is een stichtingsreglement vastgesteld en omdat er meerdere R.K. parochies ontstaan waren, is uit de verschillende Kerkbesturen en het Armenbestuur een beheerscommissie gevormd. In 1918 werden de statuten zodanig gewijzigd dat het fonds bestuurd werd door het Kerkbestuur van de Martinusparochie en het Armbestuur. In 1960 een nieuwe wijziging, waarbij het bestuur een personele unie ging vormen met het Armbestuur.
In 1988 laatste wijziging, waarbij vertegenwoordigers van het rooms katholiek onderwijs (KOC en Maartenscollege) toetraden tot het bestuur.
De Martinus Cremersstichting is opgericht op 23 juni 1981.
De stichting werd het overkoepelend orgaan van drie gasthuizen: het Sint Martinusgasthuis, het Klein Cremersgasthuis en het Groot Cremersgasthuis.
Deze drie gasthuizen voldeden niet meer aan de eisen van de tijd wat betreft hun bestemmingsplannen en/of hun reglementen. Dientengevolge besloten de drie besturen de drie gasthuizen onder te brengen in een stichting met behoud van hun eigen karakter: de Martinus Cremersstichting.
Het doel van de nieuwe stichting is het ten dienste staan van “maatschappelijk onderwijs en voor stoffelijke onderstand” en ten dienste van de bejaarden vanuit de katholieke gemeenschap in de meest ruime zin.